Op pad met deelnemers opleiding waterkwantiteit,
aan welke laars moet ik dit lappen?
Door Alie de Boer, docent MBO Life Sciences
In april zijn we, vanwege corona, gestart met een digitale uitvoering van de opleiding Waterkwantiteit bij Wetterskip Fryslân. Vanuit MBO Life Sciences ben ik bij deze cursus betrokken in de rol van rode draad docent.
Dat was wat zoeken in het begin bij de digitale lessen, je ziet elkaar niet echt, een andere interactie, hoe blijf je verbonden en hoe werkt het allemaal? Zo ontstond het idee om een dag of halve dag mee te lopen (als docent) in het veld met de deelnemers. Zo kreeg ik als docent een goed beeld van wat het werk inhoudt en kon ik toch persoonlijk kennismaken.
Zo ook de dag dat ik meeging om de watercrassula te bestrijden. Van te voren contact gehad over een waadpak of lieslaarzen. ‘Wat mijn maat was’ was de vraag, want Henny zou wel een paar voor mij mee nemen vanuit het Wetterskip.
Na een kennismaking kwamen de lieslaarzen uit de auto. Ze pasten prima en zagen er gloednieuw uit. Nadat ik ze had aangetrokken gingen we op pad. Er zit een scheurtje in de laars, viel iemand op. Dan maar niet de sloot in en op de kant met de hark aan de slag. We waren al een flink eind onderweg toen iemand riep: ‘kijk eens naar jouw laarzen!’ De hele buitenkant van de laarzen was opgelost in het natte gras. Alleen het gaas met een deel van de zool zat nog onder mijn voeten.
Waarschijnlijk een nieuw paar wat al lange tijd in de opslag had gelegen. Terug naar de auto om een paar wandelschoenen aan te doen en weer verder met de verwijderen van watercrassula. Natte sokken had ik toch al Ondanks de opgeloste laarzen heb ik een fantastische en waardevolle ochtend gehad. Persoonlijk kennis gemaakt, waardevolle gesprekken en veel geleerd over het werk in het veld!
Alie de Boer
Docent MBO Life Sciences
